Morsowanie stało się niemalże naszym sportem narodowym. Rozrastające się do imponujących rozmiarów kluby morsowe, setki debiutów dokumentowanych fotkami obowiązkowo wrzucanymi przez „świeżaków” na ich profile w mediach społecznościowych, kłębiące się na pustawych zwykle o tej porze roku plażach tłumy złaknione lodowych doznań. Fajne to i niepokojące zarazem. Fajne – bo morsowanie to aktywność generująca mnogość korzyści. Niepokojące – bo niektórzy dają się ponieść emocjom zapominając o elementarnych, zdroworozsądkowych regułach, które mają sprawić, że morsowanie jest przyjemne, prozdrowotne i bezpieczne. Dwa okołomorsowe newsy ostatnich dni. Szalona eskapada na Babią Górę, skutkująca ciężką hipotermią i odmrożeniami osoby, która zafiksowała się, aby przy kilkunastostopniowym mrozie wdrapać się na 1725 m. n.p.m. Śmierć 45 latka, który w porywie szaleństwa postanowił bez asekuracji przepłynąć pod lodem między dwoma przeręblami. To wydarzenia najtragiczniejsze, ale będące pewnie tylko czubkiem góry lodowej aktywności tych morsów, którym na jakiś czas odłącza się myślenie.
Nurzanie się w lodowatej wodzie daje mnóstwo frajdy, zawsze powinno być jednak bezpieczne. Rób to na swój sposób. W neoprenowych butach, czy boso; w rękawicach, czy z gołymi rękami; z zanurzaniem głowy czy bez. Nie daj się wkręcić w bicie rekordów przebywania w wodzie. Nie daj się ponieść ułańskiej fantazji.
MORSUJ Z GŁOWĄ